Inter heeft zich na vier jaar geplaatst voor de kwartfinale van de Champions League. De Italiaanse kampioen won bij Chelsea met 1-0. Samuel Eto’o maakte het enige doelpunt in de kraker, maar Wesley Sneijder speelde een superieure hoofdrol.
Sneijder heeft zijn naam gevestigd op Stamford Bridge en heeft eindelijk een KO-duel in het internationale topvoetbal gewonnen. De Utrechter is geslaagd voor het zware examen en mag zeker (net als Robben) een lange neus trekken naar Real Madrid.
De oud-Ajacied speelde verreweg de beste wedstrijd van zijn leven, zeer geinspireerd en met enkele sublieme passes waar de neutrale toeschouwers van watertanden. Zo’n goede voetballer hebben ze niet vaak in Engeland aan het werk gezien. De demonstratie had veel weg van die van Johan Cruijff in 1977 in een onvergetelijke oefenwedstrijd van Oranje op Wembley tegen Engeland.
Het was dan ook Wesley Sneijder die Samuel Eto’o in staat stelde om de wedstrijd te beslissen in de 78e minuut. Met een prachtige dieptepass speelde Sneijder de Kameroener vrij in de diepte, maar het afmaken van de kans was ook van superieure kwaliteit. De spits, die niet alleen twee Europese finales voor Barcelona besliste, toonde zijn uitzonderlijke klasse.
Op het moment van de treffer was Inter al de bovenliggende partij. Mourinho had al zijn volgers verrast door Inter met drie spitsen geassisteerd door Sneijder te laten starten. Chelsea wist zich vanaf het begin geen raad met de moedige speelwijze van de gasten. Het kostte de Engelse topploeg te veel moeite om de wedstrijd te kantelen en uiteindelijk zou het dan ook niet lukken. De Italianen wilden niet weer door angst onderuit gaan zoals in de afgelopen twee seizoenen bij Liverpool en Manchester United. Chelsea kreeg in het eerste half uur geen enkele kans en was alleen gevaarlijk met een afstandschot van Ballack. Inter stelde daar goed spel tegenover en had een paar kleine kansjes. In het laatste kwartier van de eerste helft zette Chelsea druk en toen ontstonden er een paar spannende momenten voor het doel van Julio Cesar, maar telkens waren Lucio, Samuel of Zanetti attent om in te grijpen.
De wedstrijd werd vooral onderbroken door overtredingen, waarbij die van de Engelsen vaak net iets laffer (of geniepiger) waren. Scheidsrechter Stark had een keer bij een hoekschop een overtreding van Thiago Motta op Ivanovic moeten bestraffen met een strafschop. Eto’o werd een bloedneus geslagen door Obi Mikel en daar zou een rode kaart terecht zijn geweest.
Mourinho verraste Chelsea met eigen wapens, maar nog pijnlijker was dat het fitter geachte Chelsea tegen de oudjes van Inter het fysiek moesten afleggen. Na rust nam Inter het initiatief en eiste de bal op. Dankzij Sneijder kwamen er een paar kansen, want de Utrechter grossierde in een openingen met prachtige passes. Maar Inter verzuimde om de kansen te benutten. Pandev, Milito en Eto’o kwamen telkens net iets te kort om toe te slaan. Zodoende bleef het spannend en hield Chelsea de hoop dat het met een geluksgoal kon ontsnappen.
Maar dat gebeurde niet. Sneijder zorgde weer met een prachtige opening voor de kans die Eto’o in staat stelde om Chelsea voor de tweede keer in eigen huis te verslaan in de tweede ronde van de Champions League. In de slotfase liep Drogba weer eens tegen een domme rode kaart op, vanwege natrappen. De overwinning van Inter heeft meer dan historische waarde, want het brengt de club over een psychologische horde.
Voor Chelsea is dit de vroegste uitschakeling sinds 2006. Daarbij heeft Italië Engeland nu al twee deelnemers ontnomen in deze editie: Fiorentina won twee keer van Liverpool en Inter nu twee keer van Chelsea. Met de Engelse superioriteit in Europa valt het dus toch wel mee.
