De eerste finale van de Europa League is vooral een confrontatie van twee clubs die op een geheel andere manier zich voor de eindstrijd hebben geplaatst. Voor Fulham wordt het negentiende internationale duel in dit seizoen. Atletico won maar twee duels.
Het is voor elke club een hele krachttoer om de finale van dit toernooi te halen, omdat er tussen medio februari en eind april maar liefst vier rondes zijn afgewerkt. Oftewel acht duels tot aan de finale. Daarbij hebben alle ploegen voor de kerst ook al acht duels gespeeld. Voor Fulham kwam er zelfs nog een extra voorronde bij. In feite duurt het avontuur van de Londense club al vanaf eind juli. Beide clubs speelden al meer dan 60 officiële wedstrijden in dit seizoen.
Fulham is de leukste verrassing van het afgelopen voetbalseizoen. In de schaduw van de rijke clubs uit de Premier League heeft de ploeg van eigenaar Al-Fayed zich opgewerkt tot een veredelde cultclub in Europa. En ondertussen schakelde de ploeg zware tegenstanders uit, zoals titelverdediger Sjakhtar Donetsk, Juventus, Wolfsburg en HSV. De ploeg van Roy Hodgson groeide met de ronde en verdient eigenlijk nu al de hoofdprijs.
Atletico Madrid heeft weinig verdiend in dit seizoen. Het faalde volledig in de Champions League (niet een overwinning, zelfs niet tegen Apoel Nicosia) en wist na de winter maar twee keer een duel binnen 90 minuten te winnen. Sporting Clube, Valencia en Liverpool werden met een uitgescoord doelpunt (en enige hulp van de arbitrage) verslagen. Het zijn rapportcijfers waarop de club niet trots kan zijn, maar wel aantonen dat Atletico na de winter moeilijk opzij kan worden gezet.
In de competitie is de ploeg bezig aan een dramatisch seizoen, maar volgende week speelt Atletico ook in de finale van de Copa del Rey. De kans op een nieuw seizoen in de Europa League is erg groot en zelfs zeker als Sevilla als vierde eindigt in de Primera Division. Of natuurlijk wanneer een van de twee finales wordt gewonnen.
Diego Forlan is de grote man van deze finale. De tweevoudig Europees topscorer moet Atletico aan de tweede Europese triomf helpen. In 1962 won de club de EC voor bekerwinnaars. Twaalf jaar later ook de wereldcup (omdat Bayern dat duel weigerde te spelen). Atletico kan een dergelijk succes wel gebruiken, maar het blijft toch altijd een succes met een keerzijde als een club tijdens het toernooi uit de Champions League is gedegradeerd.
De finale van vanavond heeft ook enkele statistische grapjes. Spanje is voorlopig lijstaanvoerder in het aantal Europese cluboverwinningen, maar Engeland kan bij een succes van Fulham naast Spanje komen. Opmerkelijk is dat Londen telkens een finalist leverde aan het ‘derde’ Europese toernooi. Een Londense selectie speelde de eerste finale om de Jaarbeursstedenbeker, Tottenham Hotspur kwam uit in de eerste finale van de UEFA Cup en nu is het de beurt aan Fulham. Dit is trouwens de 19e Europese finale met een Londense ploeg èn de 23e finale voor een club uit Madrid.
Het is de zeventiende finale tussen een Engelse en een Spaanse club in een Europees toernooi. Tot nu toe wonnen beide landen acht van deze finales. De laatste drie werden door de Spanjaarden gewonnen. In de Jaarbeursbeker en de UEFA Cup waren er vier finales tussen clubs uit deze twee landen. De Spaanse ploegen wonnen er drie.
(bron: Giorgio Press Ltd.)
