Met de stevig gebouwde Ronald Koeman hoopte AZ, na het afscheid van top(enter)trainer Louis van Gaal, wederom een zwaargewicht voor de selectie te zetten, die in staat geacht moest worden het AZ imperium in stand te houden.
De meeste bladeren moeten door een gure herfstwind nog losgerukt worden van de bomen, maar al vroeg in het seizoen lijkt het erop dat het levenswerk van Dirk razendsnel vernietigd wordt. Vakkundig opgebouwde groteske zaken die in een mum van tijd kapot gaan leveren dikwijls sensatie op, zoals bijvoorbeeld de trieste ineenstorting van de Twin Towers ons allemaal wist te boeien. Wie die beelden handenwrijvend heeft bekeken is uiteraard een geesteszieke sadist, maar wie geniet van de val van het ‘rijk’ van Dirk kan ergens wel rekenen op mijn compassie.
Zakelijk gezien lijkt het fundament onder AZ weg, nu is gebleken dat Dirk wel degelijk wat weg heeft van de gierige Mr. Burns uit de Simpsons. Dirk was met zijn wollentruien de personificatie van een wolf in schaapskleren. Samen met zijn gespeelde bedeesd- en bescheidenheid deed hij zich voor als betrouwbare mensenvriend. Diegene met mensenkennis hadden al lang door dat er onder die wollentrui een kwade, hebzuchtige narcistische geest school, die met een misleidend imago van betrouwbaarheid tal van domme hebzuchtige mensen bedroog om ‘lekker bescheiden’ een voetbalclub richting de internationale top te stuwen in een naar zichzelf vernoemd stadion.
Omdat Dirk’s schemerpraktijken zo goed liepen opende hij -nog net niet in wollentrui- ook nog maar een museum. Om iets terug te doen voor de gemeenschap schonk de weldoener ons met gepaste bescheidenheid het Dirk Scheringa Museum. Naar het schijnt bezit Dirk Scheringa na zijn faillissement nog slechts twee zoons, die beide Dirk heten, een dochter (Dirk), een kat (Dirk) en een boot (de Dirk Scheringa).
Dirk verdwijnt nu voorlopig even bescheiden uit beeld. Hij gaat zich richten op het geven van lezingen. Benieuwd of ie dan in zijn schuchtere rol blijft van saaie bij zijn oude moeder wonende sukkel, uiteraard in de wollentrui die door oude moeder zelf is gebreid. Leuker zou ik het vinden als hij de schroom van zich afgooit en dat hij zijn ware aandachtzieke aard blootgeeft. Dirk bij Dansen met de Sterren en meer van dat soort verwerpelijke formats waarbij talentloze idioten er alles aan doen om hun broze Bekende Nederlanderschap in stand te houden.
Zielig is dit alles natuurlijk wel voor Ronald Koeman. Ronald is ook weer zo iemand die een rol speelt. Ronald speelt namelijk de door zijn intellect aangestuurde topcoach, een tactisch meesterbrein. Ronald is in mijn ogen een gast die als ie niet had kunnen voetballen uitgegroeid was tot een corpulente koorbal zonder al te veel humor. Net te dik om veel meisjes te scoren. Pogingen tot humor die vaak op niets uitliepen, dus ook geen populaire jongen voor de voorgrond. Een type meeloper die er na twee vruchteloze jaren studie uiteindelijk ruggengraatloos de brui aan geeft om uiteindelijk een degelijk baantje te verwerven in de ambtenarij, met een prima georganiseerd leventje ernaast.
Maar Ronald kon uitmuntend voetballen. Als laatste man doorzag hij het spel aardig, waardoor een carrière als voetbaltrainer logischerwijs volgde. En eerlijk is eerlijk; Ronald ziet er uit als een voetbaltrainer. Zijn strakke scheiding straalt iets van gezag uit. Daarnaast oogt Ronald erg deskundig als hij zwijgt. Het lijkt erop dat er voortdurend ingewikkelde tactieken door zijn hoofd spoken wanneer zijn lippen op elkaar liggen. Als hij zijn mond opent volgen er echter teksten die neigen naar het modale, naar het clichématige. Snugger was het bijvoorbeeld allerminst om uit te spreken dat hij als een soort van tragische Emiel Ratelband zijn selectie op scherp trachtte te zetten door ze in de kleedkamer te confronteren met ietwat badinerende quotes van Demy de Zeeuw.
Na afloop van wanprestaties wijst Koeman als een klein kind naar zijn spelers, die schuldig zijn aan debacle op debacle omdat ze slecht luisteren. Doorzichtig en paniekerig, althans zo komt het op mij over. Koeman controleert het niet in Alkmaar.
Of Ronald de sportieve crisis bij AZ kan bezweren weet ik niet. Ik gun het hem wel. Ronald is namelijk best een goede vent. Ik geef hem een tip: zwijg zoveel als je kan, als een moderne Ernst Happel. Laat je spelers en media maar in de waan dat er in jouw hoofd van alles gebeurt wat te ingewikkeld is om te begrijpen.
Remco Kock
