Het is duidelijk dat het Vitesse niet alleen in financieel opzicht niet voor de wind gaat, maar ook in sportief opzicht voldoet men niet aan de verwachtingen. En dit ondanks het feit dat Aad de Mos zichzelf een garantie voor succes noemt.
Na aanvankelijk aan het begin van zijn loopbaan prima prestaties te hebben behaald, zijn de resultaten van deze Happel-adept de laatste 15 jaar nauwelijks om over naar huis te schrijven. Gebleken is dat De Mos nooit in staat is geweest voor langere tijd een vertrouwensband met zijn spelers op te bouwen.
Veelal niet nagekomen beloften zijn vaak de oorzaak van een verstoorde arbeidsrelatie met de spelersgroep, wat een tussentijdse beëindiging van zijn contract vaak tot gevolg heeft. Alleen Vitesse kan het zich in deze crisistijd niet veroorloven om de Hagenaar weg te zenden. Mogelijk dat hij verhuurd kan worden.
Aad de Mos was aanvankelijk jeugdtrainer en assistent van Leo Beenhakker bij Ajax. Na het vertrek van Leo Beenhakker in maart 1981 nam Aad de Mos voor het eerst drie maanden de zaken waar als hoofdtrainer van de Amsterdamse club. Dat beviel en het Ajax-bestuur beloofde hem de hoofdfunctie na een stage onder hoofdcoach Kurt Linder in het seizoen 1981-1982, maar daarna nam Aad de Mos het roer weer over.
Hij zou bijna drie jaar coach blijven van Ajax, tot hij vlak voor het einde van het seizoen 1984-1985, nadat hij Marco van Basten en John van ’t Schip in de verloren uitwedstrijden tegen Haarlem uit de basis had gelaten, door het bestuur van de club ontslagen werd. Het argument voor zijn ontslag was dat hij het vertrouwen van een groot deel van de spelersgroep zou missen. De spelers hadden, na een stemming onder leiding van aanvoerder Dick Schoenaker, het bestuur laten weten niet meer door te willen met Haagse Aadje. Met Ajax won Aad de Mos tweemaal het landskampioenschap en eenmaal de beker.
Na zijn afscheid bij Ajax vertrok Aad de Mos naar België waar hij coach werd van de toenmalige topclub KV Mechelen. Hier maakte hij een succesvolle periode door en won hij de landstitel, de beker en de Europa Cup II. In de finale in Straatsburg versloeg hij zijn oude club Ajax met 1-0. Het seizoen daarna won hij in 1988 de Europese Supercup, met de van Ajax afkomstige John Bosman in de gelederen. Hij stapte over naar RSC Anderlecht waar hij in het seizoen 1989/1990 wederom de finale haalde van de Europa Cup II. Na verlenging verloor de Brusselse club met 2-0 van het Italiaanse Sampdoria in Göteborg.
In 1990/1991 won Aad de Mos met Anderlecht de Belgische titel. Ook John Bosman maakte deel uit van dit team. Na zijn succesvolle periode bij KV Mechelen en Anderlecht braken er in sportief opzicht mindere tijden aan voor Aad de Mos. Bij PSV wist hij, ondanks de komst van de jonge Ronaldo, geen prijzen te winnen en was hij verantwoordelijk voor een van de meest curieuze opstellingen van de club in Europees verband. Op 13 september 1994 tegen Bayer 04 Leverkusen stelde hij de kopsterke spits Erik Meijer verrassend op als linksback.
Het werd een faliekante mislukking en PSV ging met 5-4 ten onder. Ook bij de clubs hierna wist hij geen prijzen te winnen en waren zijn dienstverbanden van relatief korte tijd. Na omzwervingen in Spanje, Japan en het Midden Oosten belande de verguisde Aad de Mos uiteindelijk in Arnhem op de bank bij Vitesse. Na een teleurstellend eerste seizoen onder zijn leiding eindigen de Arnhemmers als uiteindelijk als 12e, waarmee ze in de daaropvolgende play-offs voor een ticket voor de Intertoto-cup mochten strijden.
Na succesvolle wedstrijden tegen NAC Breda (3-2 en 0-1 winst) en NEC (1-0 en 0-2 winst), verliest het de finale van FC Utrecht op basis van uitgescoorde doelpunten. Het seizoen 2007/2008 begon na drie wedstrijden als beste start ooit in de geschiedenis van de club.
CV:
1981/82 Kampioenschap (Ajax)
1982/83 Kampioenschap (Ajax)
1982/83 Beker (Ajax)
1984/85 Kampioenschap (Ajax)*
1986/87 Bekerwinnaar (KV Mechelen)
1987/88 Europa Cup II (KV Mechelen)
1987/88 Kampioenschap (KV Mechelen)
1988/89 Europese Supercup (KV Mechelen)
1990/91 Kampioenschap (Anderlecht)
2002/03 Bekerwinnaar (Al-Hilal)
In mei 1985 stapt De Mos 5 duels voor het einde van de competitie op na een conflict met het bestuur. Tonny Bruins Slot en Spitz Kohn maken het seizoen af en leggen beslag op de landstitel
