De legendarische sportjournalist Jan Wauters is vrijdag in de vooravond op 71-jarige leeftijd overleden. In Nederland werd hij de stem van het Belgische voetbal met zijn wekelijkse overzicht in Langs de Lijn.
Vooral in de jaren 70, toen veel Nederlandse profs in België speelden maar zelden iets van het buitenlandse voetbal werd vertoond op de vaderlandse televisie, was Wauters de verslaggever die sprak over ‘slangenmens’ Rensenbrink en ‘diknek’ Arie Haan. Met zijn prachtige overzichten gaf hij de Nederlandse voetballiefhebber een mooi panorama over de grenzen. Op de BRT was hij een formidabel verslaggever.
Wauters was een woordkunstenaar bij sportwedstrijden, zoals Nederland er geen een heeft voortgebracht. Wedstrijden van Anderlecht, Club Brugge, RWDM, KV Mechelen, Waregem of Beveren werden dankzij zijn stem onvergetelijk voor talloze radioluisteraars. Het dagblad De Standaard noemt hem vandaag postuum ‘de Mozart van het woord.’
Wauters kreeg twee weken geleden op 18 mei een hartaanval na de opnames voor het Belgische VRT-programma Phara, waarin hij samen met Jan Mulder en Tom Lanoye over het komende WK voetbal sprak.
Sindsdien lag hij in kritieke toestand op intensive care in het ziekenhuis. Het lot wil dat Wauters stierf even voor ‘zijn’ wereldkampioenschap voetbal, dat volgende week van start gaat in zijn tweede thuisland Zuid-Afrika.
Sinds het einde van zijn actieve carrière vertoefde Wauters afwisselend zes maanden in België en in Zuid-Afrika, waar hij in Paarl, op vijftig kilometer van Kaapstad, een tweede thuis had gevonden. Daar kwam hij in contact met schrijver Tom Lanoye.
Ook bij ons is Wauters geen onbekende. Toen Theo Koomen na de Tourzege van Jan Janssen in 1968 niet meer uit zijn woorden kwam, nam Wauters de microfoon over. Hij was ook actief als correspondent voor de Nederlandse NOS-radio, als medewerker voor het NRC Handelsblad en als schrijver van artikels in het Nieuw Wereldtijdschrift.
Hij had ook verschillende publicaties op zijn naam: ‘Dagboek van de tour die Eddy won’ (1969), ‘Sport en jeugd’ (1981), ‘De zweetgeur van de sport’ (1987).
